Animula Vagula Blandula

 Μία εύθραυστη ισορροπία μας συγκρατεί από το να χαθούμε στις μαύρες τρύπες που δημιουργούμε για να πετάμε μέσα άχρηστα πράγματα.

Ως συνήθως δεν καταφέρουμε να τη διατηρήσουμε για πολύ. 

Για αυτό είμαστε τα πιο ηλίθια όντα στον πλανήτη. 

Σφουγγαρίζεις για να καθαρίσεις το πάτωμα.

Και πάνω στη χλωρίνη γλιστράς και σκας σαν καρπούζι.

Μήπως τελικά αντί να πασχίζουμε να διατηρήσουμε τα πάντα σε τάξη θα ήταν καλύτερο να αφεθούμε πλήρως στα σχέδια της μοίρας;

Ή θα μας ρουφήξουν οι μαύρες τρύπες μας;

Όπως και να΄χει, η ζωή είναι ένα ατέρμονο κυνήγι θησαυρού.

Και μ'αρέσει τόσο πολύ να κυνηγώ...

Moi, je préfère la vanité.

Και τί κάνουμε όταν μας περικυκλώνει η φωτιά;
Την αφήνουμε να μας κάψει;
Πηδάμε μπας και σωθούμε;
Βουτάμε κατά πάνω της για να λυτρωθούμε;

Εγώ προτιμώ να με δηλητηριάσω.
Η φύση δεν μου το έδωσε για τους άλλους. Ούτως η άλλως μπορώ να τους κάνω κακό εύκολα.
Η φύση μου το χάρισε για μένα.
Για να ξέρω πότε να το χρησιμοποιήσω.

.Je veux toucher le bout de quelque façon
Je dois garder dans ma mémoire
La chose que je vraiment désire 
S' approche, je veux rester seul
Pour ma vanité, je resterais attaché...