Animula Vagula Blandula

 Μία εύθραυστη ισορροπία μας συγκρατεί από το να χαθούμε στις μαύρες τρύπες που δημιουργούμε για να πετάμε μέσα άχρηστα πράγματα.

Ως συνήθως δεν καταφέρουμε να τη διατηρήσουμε για πολύ. 

Για αυτό είμαστε τα πιο ηλίθια όντα στον πλανήτη. 

Σφουγγαρίζεις για να καθαρίσεις το πάτωμα.

Και πάνω στη χλωρίνη γλιστράς και σκας σαν καρπούζι.

Μήπως τελικά αντί να πασχίζουμε να διατηρήσουμε τα πάντα σε τάξη θα ήταν καλύτερο να αφεθούμε πλήρως στα σχέδια της μοίρας;

Ή θα μας ρουφήξουν οι μαύρες τρύπες μας;

Όπως και να΄χει, η ζωή είναι ένα ατέρμονο κυνήγι θησαυρού.

Και μ'αρέσει τόσο πολύ να κυνηγώ...