Εμένα

Την ασχήμια μου πάλι θα φορέσω, μιάς και αυτή μόνο ρούχο κάθεται στην ντουλάπα της Τετάρτης.
Θα τη στρώσω προσεκτικά να μην έχει ούτε ζάρα.
Δεν μπορώ τα ατελή πράγματα ούτε την τελειομανία, μου σπάει τα νεύρα.
Ένα χαμόγελο θα κρεμάσω, σαν ονειροπαγίδα, μπας και διαολοστείλει τους χθεσινούς μου εφιάλτες.
Καλή η μπυρίτσα, δεν λέω. Αλλά σαν το ούζο δεν έχει!
Λόγια χωρίς ειρμό, σκέψεις δίχως έναυσμα, πράξεις ασυναίσθητες.
Φόρα τώρα το ρολόι σου, μην χάσεις την ώρα.
Μπες στο αεροπλάνο και θα'μαι στο αεροδρόμιο.
Εγώ ή ένα άλλο μου εγώ.

Μην με ξεχάσεις... πολύ!